Η υγειονομική κατάσταση του Δημήτρη Κόκοτα παραμένει κρίσιμη και χωρίς θετική εξέλιξη, σχεδόν εννέα μήνες μετά το οξύ έμφραγμα που υπέστη.
Η Συνεχιζόμενη Περιπέτεια Υγείας του Δημήτρη Κόκοτα
Ο αγαπημένος τραγουδιστής, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, εξακολουθεί να βρίσκεται υπό ιατρική παρακολούθηση, χωρίς καμία ουσιαστική βελτίωση στην κλινική του εικόνα.
Επικίνδυνη Κλιμάκωση της Κατάστασης
Πριν από λίγες ημέρες, η κατάσταση του Δημήτρη Κόκοτα απαιτούσε τη μεταφορά του από τη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ) στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), υπογραμμίζοντας τη σοβαρότητα της υγειονομικής του κατάστασης και την ανάγκη για εντατικότερη ιατρική φροντίδα.
Η Αδιάκοπη Στήριξη της Οικογένειάς του
Σε αυτήν τη δύσκολη και παρατεταμένη δοκιμασία, ο Δημήτρης Κόκοτας βρίσκεται συνεχώς στο πλευρό της οικογένειάς του, η οποία του παρέχει αμέριστη συναισθηματική και ηθική στήριξη, καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου της υγείας του.
Δημήτρης Κόκοτας: Η Ματίνα Παγώνη ανακοίνωσε τα δυσάρεστα… «Τα πράγματα είναι δύσκολα, δυστυχώς υπάρχουν επιπλοκές»
Πέθανε ο ηθοποιός Θάνος Παπαδόπουλος, ο «τεντιμπόι» του παλιού ελληνικού κινηματογράφου
Εφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός Θάνος Παπαδόπουλος. Την είδηση του θανάτου του έδωσε ο φίλος και συνάδελφος στο θέατρο, νέος πρόεδρος στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, Νίκος Καραγιώργης.
Ο Θάνος Παπαδόπουλος έγινε γνωστός από τον κινηματόγραφο, από τη δεκαετία του 1950. Ταινία σταθμός υπήρξε ο «Νόμος 4000» (1962) του Γιάννη Δαλιανίδη, όπου έπαιζε τον ρόλο του τεντιμπόι που τον διαπομπεύει η αστυνομία.
Στον «Στρίγγλο που έγινε αρνάκι» (1967) του Αλέκου Σακελλάριου, ξεχώρισε παίζοντας ένα από τα τρία παιδιά του Λάμπρου Κωνσταντάρα.
Είχε συμμετοχή σε πολύ αγαπητές ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, όπως «Βίβα Ρένα» (1967), «Η χαρτορίχτρα» (1967), «Ο μάγκας με το τρίκυκλο» (1972), «Αέρα, αέρα, αέρα» (1972), «Ένας υπέροχος άνθρωπος» (1971), «Μαντώ Μαυρογένους» (1971), «Το πιο λαμπρό μπουζούκι» (1968). Συνολικά έπαιξε σε δεκάδες ταινίες.
Ο Θανάσης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στη Θήβα το 1938. Ο Νίκος Καραγιώργης έγραψε για αυτόν στο facebook:
