Η ιστορία που ακολουθεί και κυκλοφορεί στο διαδίκτυο ως μια προσωπική εμπειρία, μπορεί να μην είναι αληθινή. Το μήνυμα όμως που μεταφέρει δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν.
«Όταν ήμουν παιδί, θυμάμαι πόσο λάτρευε η μαμά μου να μαγειρεύει για μένα και τον μπαμπά μου.
Θυμάμαι ένα συγκεκριμένο βράδυ που η μητέρα μου γύρισε στο σπίτι μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά, την ώρα του δείπνου τοποθέτησε μπροστά στον μπαμπά μου ένα πιάτο στο οποίο υπήρχε μέσα μια φέτα ψωμί με μαρμελάδα και ένα εξαιρετικά καμένο τοστ.
Εγώ περίμενα πως ο μπαμπάς μου θα της κάνει παρατήρηση για το καμένο τοστ. Εκείνος όμως το πήρε στα χέρια του και τρώγοντας το, με ρώτησε πώς ήταν η μέρα μου στο σχολείο.
Δεν θυμάμαι τι του απάντησα εκείνο το βράδυ, αλλά θυμάμαι ότι άκουσα τη μαμά μου να ζητά συγγνώμη από τον μπαμπά μου για το καμένο τοστ. Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ όμως, ήταν η απάντηση του:
«Αγάπη μου, μου αρέσουν πολύ τα τοστ όταν είναι καμμένα».
Αργότερα εκείνο το βράδυ, πήγα να φιλήσω το μπαμπά μου για καληνύχτα και τον ρώτησα αν πράγματι του άρεσε τόσο πολύ το καμένο τοστ. Με τύλιξε στην αγκαλιά του και μου είπε:
«Η μαμά σου πέρασε μια πολύ δύσκολη μέρα στη δουλειά σήμερα και ήταν πολύ κουρασμένη. Και εκτός αυτού, ένα καμένο τοστ ποτέ δεν έβλαψε κανέναν. Τα σκληρά λόγια όμως πίκραναν πολλούς».
Ξέρετε, η ζωή είναι γεμάτη από ατελή πράγματα και ατελείς ανθρώπους. Δεν είμαι ο καλύτερος σε τίποτα και ξεχνώ τα γενέθλια και τις επετείους ακριβώς όπως κάνουν όλοι οι άλλοι. Αυτό που έχω μάθει όλα αυτά τα χρόνια, είναι να αποδέχομαι τα λάθη των άλλων και να γιορτάζω την διαφορετικότητα τους.
Είναι ένα από τα πιο σημαντικά κλειδιά για τη δημιουργία μιας υγιούς, αναπτυσσόμενης και μεγάλης διάρκειας σχέσης. Η ζωή είναι πολύ σύντομη για να ξυπνάτε μετανιωμένοι.
Αγαπήστε τους ανθρώπους που σας αντιμετωπίζουν σωστά και δείξτε ευσπλαχνία σε αυτούς που δεν το κάνουν. ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ τη ζωή σας τώρα. Έχει ημερομηνία λήξης.»
Μοιραστείτε αυτό το άρθρο με τους φίλους σας. Βοηθήστε να διαδοθεί ένα πολύ όμορφο μήνυμα!
