Μοναχή Σωφρονία
Σήμερα ἀποφάσισα νά σᾶς διηγηθῶ ἕνα θαυμαστό περιστατικό ποὺ φυσικά συνέβη ὄχι ἐξαιτίας μου-γιά νά ἐξηγούμαστε-γιατί δέν θέλουμε νά πουλήσουμε θαύματα-τό ἔχουμε δεῖ καί αὐτό στήν ἐποχή μας δυστυχῶς, ἀλλά συνέβη ἐξαιτίας τῶν προσευχῶν τῶν γεροντισσῶν ποὺ ἔζησαν ἐδῶ,
καί τῆς μεσιτείας τῆς Παναγίας Τριάδος. Αὐτό τό θαυμαστό συμβάν ποὺ θὰ παραθέσω μέ κάθε λεπτομέρεια ἐδῶ συνέβη ἀκριβῶς ἔτσι καί πολλοί φίλοι μέ παρακάλεσαν νά τό δημοσιεύσω πρός ὠφέλειαν καί ἐνίσχυση πολλῶν.
Ὅπως ὅλοι γνωρίζετε, ὅσοι τουλάχιστον παρακολουθοῦν αὐτή τή σελίδα-ἀρχονταρίκι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ξεκινήσαμε μέ πολύ φόβο Θεοῦ τήν ἀνακαίνιση τῆς ἱστορικῆς μονῆς τῆς Ἁγίας Τριάδος στήν Ἀκράτα Ἀχαϊας…Ὅσοι ἀπό τοὺς ἐδῶ φίλους ἔχουν ἔρθει στό μοναστηράκι μας ἔχουν δεῖ καί τὶς ἀνάγκες καί τίς ἐλλείψεις του.
Μιά ἀπό αὐτές εἶναι τό ἠλεκτρολογικό πρόβλημα. Συνηθίζω ὅλα τά ὑλικά θέματα νά τά κάνω προσευχή ἀφενός γιατί πιστεύω ὅτι ὁ Θεός ἀπαντᾶ συχνά ἀμεσότερα ἀπό τούς ἀνθρώπους, ἀφετέρου γιατί δέν ὑπάρχει ἡ δυνατότητα γιά ἀνεύρεση τῶν εἰδικῶν καί κατ” ἐπέκταση ἡ χρηματική ἀμοιβή τους. Ἔτσι λοιπόν παρακαλοῦσα τόν Θεό ἐν ἁπλότητι νά στείλει ἕναν ἠλεκτρολόγο.
Ἕνα Σάββατο πρωϊ μετά τή Θεία Λειτουργία, ἐμφανίζεται ἕνας μεσήλικας κύριος, ὁ κ. Βασίλης, μαζί μέ τή σύζυγό του… Μέ χαιρετάει ἐγκαρδίως καί μετά τίς ἀπαραίτητες συστάσεις μοῦ λέει: (ἐπί λέξει) Ἐγώ ἀδελφή εἶμαι ἠλεκτρολόγος. Σᾶς ἔγραφα στό μέσσαντζερ καί δέν μοῦ ἀπαντούσατε.
Ἕνα βράδυ εἶδα ἕνα ὄνειρο. Σᾶς εἶδα μόνη σας στό μπαλκόνι τῆς μονῆς. Σηκώνομαι καί λέω στή γυναίκα μου: Δέν πᾶμε στό μοναστήρι μήπως ἡ μοναχή αὐτή εἶναι μόνη της καί δέν ἔχει κανέναν νά τή βοηθήσει;; Κι ἔτσι ἤρθαμε!!! Θά σᾶς κάνω ὅ,τι ἠλεκτρολογική ἐργασία θέλετε!!!!
Περιττό νά πῶ ὅτι ἔμεινα ἄναυδη. Συγκινήθηκα κι εὐχαρίστησα τόν Θεό. Ὅμως τό θαῦμα δέν τελειώνει ἐδῶ. Κι αὐτό εἶναι τό πρῶτο μέρος. Κανονίζουμε λοιπόν μέ τόν ἀξιαγάπητο κ. Βασίλη νὰ ἔρθει ἕνα Σάββατο γιά νά ἀλλάξει ἕναν ἠλεκτρολογικό πίνακα στά κελλιά. Ἤρθε καί ἄρχισε τή δουλειά.
Μετά ἀπό καμιά δύο ὧρες κατεβαίνει μέ μεγάλη ἔνταση κάτω στήν ἐκκλησία ποὺ καθάριζα. Μοῦ λέει μέ ἔνταση: Εἶσαι ἡ Λίτσα;; Εἶσαι ἡ Λίτσα;; Ἔτρεμε ἀπό τή συγκίνηση…Τοῦ λέω ἔκπληκτη μέχρι νά συνειδητοποιήσω τί ἐννοοῦσε…:Ναί, ἐγώ εἶμαι…(Λίτσα μέ φώναζαν ὡς παιδί ἀπό τό Εὐαγγελία). Ξέρεις ποιός εἶμαι ἐγώ;;
Τοῦ λέω ὄχι κ. Βασίλη…
Περίμενε νά ἠρεμήσω, μοῦ λέει. Εἶμαι ὁ ἡλεκτρολόγος τοῦ πατέρας σου ποὺ ἦταν Α΄μηχανικός στά καράβια στό ἐξωτερικό. Ἤμασταν μαζί χρόνια. Καί σέ ἕνα ταξίδι μας στήν Ἀμερική σοῦ ἀγόρασα μιὰ μεγάλη κούκλα καί στήν ἔφερα στό σπίτι σας στή Ρόδο στήν τάδε διεύθυνση…
Τότε κάθισα κι ἐγώ νά συνέλθω…Θυμόμουν πολύ καλά αὐτή την πρώτη μου κούκλα σέ ἠλικία 8 ἐτῶν ποὺ μοῦ ἔφερε ὁ πατέρας μου μέ ἕναν φίλο του (τόν κ. Βασίλη!!!)…Καθίσαμε καί οἱ δύο μέσα στήν ἐκκλησία καί χρειάστηκε μισή ὥρα νά συνέλθουμε…Μετά ἄρχισε νά μοῦ διηγεῖται ἱστορίες καί πληροφορίες γιά τόν πατέρα μου, τή σύνεσή του, τό πόσο τόν εἶχε βοηθήσει καθώς ὁ κ. Βασίλης ἦταν νεαρό παιδί τότε…
Ἔμαθα καί τόσα πράγματα γιά τόν πατέρα μου γιά τή ζωή του στά καράβια, τίς συναναστροφές του καί τήν ἀκεραιότητά του…(Σημειωτέον ὁ ἀγαπημένος μου πατέρας ἔχει πεθάνει ἀπό τό 1997)…Ἄλλη μιά ἀπόδειξη ὅτι οἱ κεκοιμημένοι δέν ἔχουν πεθάνει-ἀλλά ἁπλά …κοιμοῦνται…Κι ὄχι μόνο ἔχουν παρρησία στόν οὐρανό…
Ὁ πατέρας μου μέ λάτρευε κι εἶχε δώσει τήν εὐλογία του νά γίνω μοναχή…Τώρα ἀπό τόν οὐρανό βλέπει τίς ἀνάγκες μου καί τόν ἀγώνα μου…Κι ἔστειλε τόν φίλο του νά μέ βοηθήσει… Μετά ἀπό ὅλα αὐτά πῶς νὰ μή δοξάσω τόν Θεό;; Πῶς νά μήν πῶ: Μέγας εἶσαι Κύριε καί θαυμαστά τά ἔργα Σου;;
Γιαυτό ὅσοι χάσατε ἀγαπημένα σας πρόσωπα νά ξερετε ὅτι σᾶς ἀγαποῦν, σᾶς σκέφτονται καί σᾶς παρακολουθοῦν. Κι ὅταν ὑπάρξει πραγματική ἀνάγκη θὰ σᾶς βοηθήσουν!!!!!!!
Εὐχαριστῶ ποὺ τό διαβάσατε καί τό μοιραστήκαμε!!!!!
Μοναχή Σωφρονία
