Αφού έχουν αφιερώσει χρόνια στην ανατροφή των παιδιών τους—θυσιάζοντας ύπνο, χρόνο και προσωπικές επιθυμίες—πολλοί γονείς φτάνουν τελικά σε ένα σημείο όπου ελπίζουν, τουλάχιστον, για σεβασμό και φροντίδα από τα πλέον ενήλικα παιδιά τους.
Ωστόσο, αντί για αγάπη και εκτίμηση, συχνά αντιμετωπίζουν συναισθηματική απόσταση, αδιαφορία ή ακόμη και απροκάλυπτη ασέβεια. Αυτή η πραγματικότητα, αν και συνηθισμένη, βιώνεται συχνά σιωπηλά και μπορεί να προκαλέσει βαθύ συναισθηματικό πόνο.
Πολλοί γονείς διστάζουν να το παραδεχτούν, αλλά συχνά νιώθουν ξεχασμένοι ή στο περιθώριο στη ζωή των ενηλίκων παιδιών τους. Οι κλήσεις τους μένουν αναπάντητες, οι απόψεις τους απορρίπτονται και η συναισθηματική τους παρουσία συναντάται με αδιαφορία.
Αν όλα αυτά σας αγγίζουν, να ξέρετε πως δεν είστε μόνοι. Δεν μπορείτε να αλλάξετε το παρελθόν, όμως μπορείτε να ελέγξετε πώς θα προχωρήσετε, χτίζοντας πιο υγιή όρια και συναισθηματική διαύγεια.
Επτά βήματα όταν τα ενήλικα παιδιά σας δεν δείχνουν πλέον σεβασμό ή προσοχή:
1. Αναγνωρίστε και αποδεχτείτε τα συναισθήματά σας
Το πρώτο βήμα είναι να παραδεχτείτε τον πόνο. Αν νιώθετε πληγωμένοι, παραμελημένοι ή αόρατοι, επιτρέψτε στον εαυτό σας να βιώσει αυτά τα συναισθήματα χωρίς ενοχές.
Οι εμπειρίες και τα συναισθήματά σας έχουν σημασία. Η καταπίεσή τους δεν τα εξαφανίζει—η αναγνώρισή τους σας επιτρέπει να δράσετε με σκέψη.
2. Θέστε ξεκάθαρα και σεβαστά όρια
Όσο μεγάλα κι αν είναι τα παιδιά σας, δεν έχουν το δικαίωμα να σας υποτιμούν ή να σας φέρονται άσχημα. Ενημερώστε τα ήρεμα αλλά σταθερά ποια συμπεριφορά δεν αποδέχεστε, είτε πρόκειται για φωνές, συναισθηματικό χειρισμό ή αδιαφορία. Υπερασπιζόμενοι τον εαυτό σας, διδάσκετε στους άλλους πώς να σας φέρονται.
3. Σταματήστε να κυνηγάτε την επιβεβαίωση
Δεν χρειάζεται να παρακαλάτε για προσοχή, στοργή ή μια απλή αναγνώριση. Αν τα μηνύματά σας μένουν αναπάντητα και οι κλήσεις αγνοούνται, μην συνεχίζετε να κυνηγάτε.
Κάποιες φορές, το να κάνετε ένα βήμα πίσω με σεβασμό μιλάει πιο δυνατά από τις συνεχείς προσπάθειες.
4. Ζήστε τη ζωή σας ανεξάρτητα
Δείξτε στα παιδιά σας—και κυρίως στον εαυτό σας—ότι έχετε ζωή και πέρα από αυτά. Ασχοληθείτε με χόμπι, ταξιδέψτε, συμμετέχετε σε ομάδες ή δοκιμάστε κάτι καινούργιο.
Ένας γονιός με συναισθηματική ανεξαρτησία συχνά κερδίζει μεγαλύτερη εκτίμηση με τον καιρό.
5. Προσαρμόστε τον τρόπο επικοινωνίας σας
Κάποιοι γονείς, ακόμα και με καλές προθέσεις, συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν τα ενήλικα παιδιά τους σαν να είναι ακόμα μικρά. Προσπαθήστε να αλλάξετε τον τόνο σας: μιλήστε τους ως ίσοι.
Αποφύγετε την κριτική ή τον έλεγχο και στοχεύστε σε ανοιχτό, σεβαστό διάλογο. Πολλές φορές, το πώς λέτε κάτι έχει την ίδια σημασία με το τι λέτε.
6. Αφήστε τις πράξεις να έχουν συνέπειες
Αν τα παιδιά σας ζητούν χάρες ή οικονομική βοήθεια αλλά συνεχίζουν να σας αδιαφορούν, είναι ώρα να επανεξετάσετε τη δυναμική.
Έχετε δικαίωμα να πείτε όχι. Η επιμονή στα όριά σας ενισχύει τον αυτοσεβασμό σας και συχνά κάνει τους άλλους να αναθεωρήσουν τη συμπεριφορά τους.
7. Αναζητήστε στήριξη για τον εαυτό σας
Δεν χρειάζεται να διανύσετε αυτή τη διαδρομή μόνοι σας. Μιλήστε με έναν θεραπευτή, σύμβουλο ή έναν έμπιστο φίλο.
Το να μοιραστείτε τις εμπειρίες σας μπορεί να σας βοηθήσει να δείτε τα πράγματα πιο καθαρά, να βρείτε συναισθηματική ισορροπία και να πάρετε καλύτερες αποφάσεις για το καλό σας.
Τι να κάνετε αν νιώθετε ότι τα παιδιά σας δεν σας αγαπούν;
Προσπαθήστε να μην το βλέπετε ως κάτι αμετάβλητο. Μερικές φορές, τα παιδιά σας μπορεί να είναι υπερφορτωμένα με τις δικές τους ζωές ή να κρατούν μέσα τους ανείπωτα συναισθήματα.
Αυτό βέβαια δεν δικαιολογεί τη λάθος συμπεριφορά, αλλά μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε ότι ίσως η κατάσταση να μην είναι εντελώς προσωπική.
Αν είναι δυνατόν, ανοίξτε την πόρτα για ειλικρινή επικοινωνία. Μιλήστε ήρεμα για το πώς νιώθετε—όχι για να κατηγορήσετε, αλλά για να συνδεθείτε. Κι αν και πάλι δεν ανταποκριθούν, επιλέξτε να απομακρυνθείτε χωρίς πικρία. Μερικές φορές, η αγάπη σημαίνει να κάνετε πίσω όταν δεν σας σέβονται.
Συμβουλές για να ξαναχτίσετε τον σεβασμό και τη σύνδεση:
Αποφύγετε να παίξετε το θύμα, αλλά μην μένετε και σιωπηλοί. Εκφράστε την αλήθεια σας με αξιοπρέπεια.
Δείξτε ότι έχετε μια γεμάτη και δική σας ζωή. Η ανεξαρτησία γεννά συχνά θαυμασμό.
Να είστε συνεπείς. Αν κάτι σας πληγώνει, μην το ανέχεστε από συνήθεια.
Δώστε προτεραιότητα στην αυτοεκτίμηση. Κάντε πράγματα που σας κάνουν χαρούμενους και σίγουρους.
Αποδεχτείτε ότι η αλλαγή ίσως να μην έρθει. Μπορείτε να ζήσετε ειρηνικά, ό,τι κι αν γίνει.
Το να είστε γονιός δεν σημαίνει να θυσιάζετε την αυτοαξία σας. Ο αμοιβαίος σεβασμός είναι απαραίτητος.
Αξίζετε καλοσύνη, προσοχή και φροντίδα—όχι μόνο επειδή τα δώσατε όλα, αλλά γιατί εξακολουθείτε να είστε άνθρωπος με συναισθηματικές ανάγκες. Αν τα παιδιά σας δεν μπορούν να σας προσφέρουν αυτά, κάντε τις απαραίτητες αλλαγές για να βρείτε ξανά την εσωτερική σας γαλήνη.
Κάποιες φορές, η πράξη του να αφήνεις πίσω, ανοίγει το δρόμο για την ίαση.
Το διαβάσαμε εδώ tilestwra.com
