O γάμος δεν είναι μια ένωση μόνο ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, αλλά δύο οικογένειες. Οι σχέσεις με την κοντινή οικογένεια του άλλου μπορεί να είναι δύσκολες. Όταν παντρεύεσαι κάποιον από οικογένεια που δεν γνωρίζεις, τα πράγματα μπορεί να γίνουν επικίνδυνα γρήγορα. Μερικές φορές εκτιμά κανείς άτομα όπως η πεθερά του αρκετά αργά.
Όταν ο Σκοτ γνώρισε την πεθερά του, ήξερε από την αρχή ότι δεν θα γίνονταν κολλητοί. Αλλά όταν βρίσκονταν στον έβδομο χρόνο γάμου με την γυναίκα του, η ζωή τους πήρε μια αναπάντεχη τροπή και ο κόσμος τους άλλαξε για πάντα. Η γυναίκα του Σκοτ διαγνώστηκε με επιθετική λευχαιμία όταν ήταν 30 ετών
Μέσα από αυτή την τραγωδία ο Σκοτ έμαθε ότι ακόμα και αυτοί του οποίους πιστεύει ότι δεν μπορεί να αγαπήσει, αξίζουν την ευγνωμοσύνη του.
“Αυτή είναι η Σάρον, η πεθερά μου.”
“Μου έμαθε ότι είναι σημαντικό να βλέπεις κάποιον έτσι όπως είναι, όχι όπως περιμένεις να είναι.”
“Όταν γνώρισα την πεθερά μου, δυσκολευόμουν να καταλάβω την βαριά προφορά της από την νότια Virginia. Και φαινόταν κάπως αυταρχική με αυτόν τον παθητικά επιθετικό-ευγενικό τρόπο που έχουν στον Νότο. Αλλά ήξερα ότι ήταν σημαντική για τον έρωτα της ζωής μου, κι έτσι την αποδέχτηκα με μισή καρδιά, όπως γίνεται όταν σου επιβάλλουν μια νέα οικογένεια.”
“Μετά από 7 χρόνια, ακόμα δεν την γνώριζα.”
“Όταν η γυναίκα μου έπαθε λευχαιμία στα 30, όταν της έδιναν 10% πιθανότητες να ζήσει έναν χρόνο, όταν ο κόσμος μας καταστράφηκε και άλλαξε για πάντα, η Σάρον ήσυχα και σταθερά πήρε τον ρόλο για τον οποίο είχε γεννηθεί. Μετακόμισε στο σπίτι μας μαζί με τον βετεράνο σύζυγο της και φρόντιζε την γυναίκα μου.”
“Μέσα σε μια περίοδο 2 χρόνων έκανε όλα τα ψώνια, μαγείρευε σχεδόν κάθε γεύμα, έκανε το καθάρισμα και έπλενε τα ρούχα, πήγαινε τους δύο άρρωστους στα πάνω από 300 ραντεβού με γιατρούς, ξεχώριζε δεκάδες χιλιάδες χάπια και βεβαιωνόταν ότι τα έπαιρναν όλα στην ώρα τους κάθε μέρα.”
“Και τα έκανε όλα αυτά, ενώ στα μισά του διαστήματος αυτού διαγνώστηκε και η ίδια με καρκίνο. Ενώ έκανε μαστεκτομή. Ενώ έκανε χημειοθεραπείες.”
“Σιγοτραγουδάει όταν δουλεύει. Μιλάει στον εαυτό της όταν δεν είναι κανείς εκεί να την ακούσει και περνά την κάθε μέρα της με ταπεινότητα και χάρη.”
“Τράβηξα αυτή την φωτογραφία πριν φύγω για την δουλειά μια μέρα. Δεν ήξερε ότι ήμουν εκεί.”
“Αυτό, φίλοι μου, είναι το πραγματικό μεγαλείο σε μια ήσυχη στιγμή. Περιμένει να γίνει η βρώμη της κόρης της για 300η φορά από τότε που αρρώστησε. Τα μαλλιά της έπεσαν από την χημειοθεραπεία. Δεν ήθελε να σταματήσει να τους φροντίζει ό,τι κι αν γινόταν.”
“Δεν έχουν όλοι έναν πραγματικό υπερήρωα στις ζωές τους. Και γι’αυτό ήμουν γεμάτος ευγνωμοσύνη κάθε μέρα.”
Η ιστορία του Σκοτ είναι ένα μάθημα για μας. Θα υπάρχουν πάντα άνθρωποι στην ζωή μας, κάποιες φορές στην οικογένεια μας, τους οποίους δυσκολευόμαστε να αγαπήσουμε. Ας κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τους αγαπήσουμε παρά τα συναισθήματα μας εναντίον τους.
Μετά από τόσα χρόνια που πέρασε θυμωμένος και ενοχλημένος από την “οικογένεια” που του επιβλήθηκε, ο Σκοτ κατάλαβε τι υπέροχος άνθρωπος ήταν η πεθερά του.
