Πριν δυο ώρες, ο ελεγκτής στο τρόλεϋ ζητάει να δει το εισιτήριο του κυρίου που κάθεται απέναντί μου.
– Δεν έχω και ντρέπομαι γι’ αυτό, του απαντά και χλωμιάζει από τη ντροπή του ο άνθρωπος.
– Είστε άνεργος; Να δω την κάρτα σας; Τον ρωτά ευγενέστατα ο ελεγκτής!
Του δείχνει αμέσως την κάρτα ανεργίας κι ο άλλος του λέει απλά και χαμηλόφωνα: Δεν πειράζει…
Ο κόσμος που ήταν γύρω ξέσπασε σε χειροκροτήματα! Δεν ξέρω αν αυτή είναι τακτική πλέον του ΟΑΣΑ για τους ανέργους ή ο ελεγκτής ήταν άγιος άνθρωπος! Μακάρι να ισχύει το πρώτο. Καιρός ήταν!
Πριν δυο ώρες, ο ελεγκτής στο τρόλεϋ ζητάει να δει το εισιτήριο του κυρίου που κάθεται απέναντί μου.
– Δεν έχω και ντρέπομαι γι’ αυτό, του απαντά και χλωμιάζει από τη ντροπή του ο άνθρωπος.
– Είστε άνεργος; Να δω την κάρτα σας; Τον ρωτά ευγενέστατα ο ελεγκτής!
Του δείχνει αμέσως την κάρτα ανεργίας κι ο άλλος του λέει απλά και χαμηλόφωνα: Δεν πειράζει…
Ο κόσμος που ήταν γύρω ξέσπασε σε χειροκροτήματα! Δεν ξέρω αν αυτή είναι τακτική πλέον του ΟΑΣΑ για τους ανέργους ή ο ελεγκτής ήταν άγιος άνθρωπος! Μακάρι να ισχύει το πρώτο. Καιρός ήταν!
