Αδιανόητος είναι ο λόγος που ο πατέρας του κοριτσιού που βλέπετε στην ανωτέρω φωτογραφία, την έσυρε με το ζόρι στο σπίτι, ενώ η μητέρα της την έβαλε για μπάνιο.
Αυτή η συγκινητική ταινία μικρού μήκους είναι το συναισθηματικό ταξίδι ενός παιδιού μέσα στο σύστημα ανάδοχων οικογενειών, με το κορίτσι να συγκλονίζει μέσα από όσα φοβερά είπε
Στις ΗΠΑ, περισσότερα από 400,000 παιδιά βρίσκονται στο σύστημα ανάδοχων οικογενειών και τα τελευταία χρόνια, αυτοί οι αριθμοί δεν έχουν μειωθεί. Η ζωή απαιτεί τεράστια ποσά ενέργειας και δύναμης από αυτά τα παιδιά, γι’αυτό και χρειάζονται γονείς που να τα αγαπάνε και να τα συμπονούν.
Στις δώδεκα τα μεσάνυχτα χτύπησαν την πόρτα. Ήταν μια γριούλα και ζητούσε
Στις δώδεκα τα μεσάνυκτα χτύπησαν την πόρτα… Ήταν μια γριούλα και ζητούσε να πάει να κοινωνήσει έναν άρρωστο. Ο Ιερέας ετοιμάστηκε και βγήκε αμέσως μαζί της. Πλησιάζουν σε ένα φτωχό σπιτάκι, τύπου παράγκας.
Η γριούλα ανοίγει την πόρτα και μπάζει τον Ιερέα σε ένα δωμάτιο. Και να, ξαφνικά ο παπάς ευρίσκεται εκεί μόνος με τον άρρωστο. Ο άρρωστος του δείχνει με χειρονομίες την πόρτα και σκούζει. Φύγε από εδώ!
Ποιός σε κάλεσε; Εγώ είμαι άθεος. Και άθεος θα πεθάνω. Ο παπάς τα έχασε. Μα δεν ήλθα από μόνος μου! με κάλεσε η γριά! Ποιά γριά; Εγώ δεν ξέρω καμιά γριά! Ο παπάς, καθώς στέκει απέναντί του, βλέπει επάνω από το κεφάλι του άρρωστου, μια φωτογραφία με την γυναίκα που τον κάλεσε.
Του λέει, ενώ του δείχνει το πορτραίτο. Να αυτή! Ποιά αυτή; Ξέρεις, τι λες, παπά; Αυτή είναι η μάνα μου. Και έχει πεθάνει χρόνια τώρα! Για μια στιγμή πάγωσαν και οι δύο. Αισθάνθηκαν δέος.
Ο άρρωστος άρχισε να κλαίει. Και αφού έκλαψε, ζήτησε να εξομολογηθεί. Και μετά, κοινώνησε. Η μητέρα του είχε φροντίσει από τον ουρανό, να του δείξει το δρόμο της σωτηρίας.
