Έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός Γιάννης Μόρτζος
Μετά από μάχη που κράτησε αρκετές ημέρες λόγω καρδιακών προβλημάτων, ο ηθοποιός Γιάννης Μόρτζος άφησε την τελευταία του πνοή.
Την δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή η σελίδα στο Facebook «Το σπίτι του ηθοποιού»: «Σήμερα το πρωί στις 11.30 δυστυχώς χάσαμε τον αγαπημένο μας ηθοποιό Γιάννη Μάρτζο… Η είδηση αυτή μας γέμισε όλους μεγάλη θλίψη… Καλό σου ταξίδι Γιάννη…».
Ο Γιάννης Μόρτζος γεννήθηκε στη Σάμο. Σπούδασε θέατρο στη Σχολή του Θεάτρου Τέχνης με δάσκαλό τον Κάρολο Κουν. Έμεινε κοντά του, ως βασικό στέλεχός του, μέχρι το 1981, επί είκοσι ένα χρόνια.
Ερμήνευσε υπό την καθοδήγησή του σπουδαίους θεατρικούς ρόλους από όλο το φάσμα της θεατρικής γραφής: αρχαίο δράμα, κλασικό θέατρο, σύγχρονο θέατρο, θέατρο του παραλόγου, αλλά κυρίως νεοελληνικό θέατρο, για το οποίο έτρεφε μια ιδιαίτερη αδυναμία.
Με το Θέατρο Τέχνης πήρε μέρος, ως βασικός πρωταγωνιστής, στα μεγάλα θεατρικά φεστιβάλ της Ευρώπης τις δεκαετίες του `60, `70 και `80 και γνώρισε διάσημους καλλιτέχνες, από τους οποίους αποκόμισε σημαντικές γνώσεις. Συνεργάστηκε με τους περισσότερους Έλληνες ηθοποιούς, σκηνοθέτες, μουσικούς, σκηνογράφους, μεταφραστές.
Γεννημένος στη Σάμο στις 11 Οκτωβρίου 1940, ο Γιάννης Μόρτζος υπέκυψε τελικά στα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια. Νοσηλευόταν με σοβαρό καρδιολογικό πρόβλημα από τις αρχές του Σεπτεμβρίου, ενώ νωρίτερα το καλοκαίρι είχε και πάλι νοσηλευθεί με αναπνευστικά προβλήματα.
Το 2015 είχε επίσης περάσει μια σοβαρή περιπέτεια υγείας όπου παρέμεινε στην εντατική μονάδα για 50 ημέρες μετά από επέμβαση bypass. «Έκανα μπαϊπάς. Ευτυχώς, γλίτωσα. Ήμουν διασωληνωμένος.
Πενήντα μέρες στην εντατική ήμουν ζωντανός νεκρός. Και όταν κάποια στιγμή άνοιξα τα μάτια μου, έβλεπα να πεθαίνουν κάποιοι στο θάλαμο. Και δεν είχαν την ευαισθησία οι νοσοκόμες να τραβάνε την κουρτίνα να μην τους βλέπω. Εκεί είπα μέσα μου ότι “αφού πεθαίνουν αυτοί, θα πεθάνω κι εγώ”» είχε πει.
Ο Γιάννης Μόρτζος σπούδασε υποκριτική στο Θέατρο Τέχνης με δάσκαλο τον Κάρολο Κουν. Παρέμεινε στο θέατρο για 20 χρόνια έως το 1981, ενώ ήδη από το 1974 υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Η ενασχόλησή του με τα κοινά ήταν έντονη τόσο στο χώρο του θεάματος καθώς ήταν πρόεδρος της ΠΟΘΑ, όσο και στο δήμο Αθηναίων όπου διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος επί οκτώ χρόνια (1986-1994).
Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης πορείας του, ο γνωστός ηθοποιός πρωταγωνίστησε σε έργα των Αριστοφάνη, Αισχύλου, Σοφοκλή, Δημητρίου Βυζάντιου, Δημητρίου Κορομηλά, Γρηγορίου Ξενόπουλου, Ιάκωβου Καμπανέλλη, Δημήτρη Κεχαϊδη, Γιώργου Σκούρτη, Μάριου Ποντίκα, Λούλας Αναγνωστάκη, Αλέξη Σεβαστάκη, Γιώργου Αρμένη κ.α. όπως επίσης και των Χάρολντ Πίντερ, Αντον Τσέχωφ, Βίτολντ Γκομπρόβιτς, Λουίτζι Πιραντέλλο, Ευγένιου Ιονέσκο, Ντάριο Φο, Σαίξπηρ, κ.ά. σε όλα αυτά τα χρόνια βρέθηκε στις σκηνές των θεάτρων «Αποθήκη», «Βέμπο», «Διονύσια», «Αμιράλ» κ.α.
Δεν αρκέστηκε όμως στο ρόλο του ηθοποιού αλλά πέρασε και σε εκείνο του σκηνοθέτη σε παραστάσεις όπως «Ο άνθρωπος και τα όπλα του» του Τζορτζ Μπέρναρ Σω, «Οι δίδυμοι της Βενετίας» του Κάρλο Γκολντόνι κ.α.
Μεγάλη ήταν και η παρουσία του στη μικρή οθόνη. Ο Γιάννης Μόρτζος ήταν χαρακτηριστικός ως «Χατζημανουήλ» στην ομώνυμη τηλεοπτική σειρά το 1984 αλλά και στο «Χαίρε Τάσο Καρατάσο» στον ομώνυμο ρόλο το 1985, σε σενάριο Γιώργου Αρμένη και σκηνοθεσία Γιάννη Σμαραγδή.
Συμμετείχε επίσης στις τηλεοπτικές σειρές «Καπνισμένος ουρανός» (1985), «Αλέξανδρος Δελμούζος» (1986), «Το τυχερό μου αστέρι» (1988), «Το σόι μας» (1993), «Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή;» (2000), «Χαιρέτα μου τον πλάτανο» (2020) κ.α.
